کارت های ورودی دیجیتال زیمنس:
پس از نصب کارت DI زیمنس در رک می توان با دابل کلیک بر روی کارت نصب شده، پنجره ی Properties آن را باز کرد. در این پنجره، تنظیمات کارت انجام می شود. با کلیک بر روی کارت هایی که قابلیت خاص ندارند، پنجره ای مانند شکل زیر باز می شود که دو سربرگ دارد.
General : در این بخش، توضیحاتی درباره کارت، ویژگی ها و Order Number آن همراه با نام آن آمده است که کاربر در صورت تمایل می تواند نام را بدلخواه تغییر دهد.
Address : در این بخش، آدرس هایی که توسط سیستم به کارت اختصاص داده شده است، وجود دارد. Start آدرس شروع و End آدرس نهایی را نشان می دهد. در برخی شرایط می توان گزینه ی System Default را غیر فعال نمود، و آدرس کارت زیمنس را به صورت دلخواه در رنج مجاز تغییر داد. این ویژگی مربوط به خود کارت ها نیست، بلکه بستگی به نوع CPU دارد در بسیاری از CPU امکان تغییر آدرس کارت ها وجود دارد و در برخی دیگر مانند شکل زیر، گزینه ی System Default غیر فعال است.
همانطور که در شکل فوق دیده می شود، در سربرگ آدرس گزینه دیگری با عنوانProcess Image وجود دارد.که در سمت چپ فعال است. اطلاعات ورودی در حافظه ی CPU در بخشی با عنوان Process Image قرار می گیرد. در این قسمت معمولاً گزینه ی OB1 P1 انتخاب شده است در اکثر CPU های 300 ناحیه Process Image بصورت یکپارچه می باشد و فقط یک بخش با عنوان OB1 P1 وجود دارد. از این رو، این گزینه در این CPU ها غیر فعال است. در برخی دیگر از CPU های S7-300 مانند CPU 314C-2DP ناحیه ی Process Image بصورت پارتیشن بندی وجود دارد. به عبارت دیگر، این ناحیه به قسمت های متعددی تقسیم بندی شده است که هر قسمت آنرا می توان بصورت جداگانه Update نمود. در صورتیکه CPU از این قابلیت برخوردار باشد، مطابق شکل زیر می توان یکی از قسمت های Process Image را برای کارت انتخاب کرد، ولی در کل، برای کاربرد های معمول نیازی به تغییر این گزینه نیست و بهتر است از حالت پیش فرض خارج نشود.)کنترل زیمنس، سیماتیک زیمنس(
در بین کارت های DI زیمنس موجود در کاتالوگ، برخی از کارت ها قابلیت های خاص دارند. توانایی اعمال وقفه (Interrupt) و قابلیت تشخیص خطاهای کارت مهم ترین آنهاست که این ویژگی در توضیحات زیر پنجره ی کاتالوگ دیده می شود. بخش Properties این کارت ها نسبت به کارت های زیمنس معمولی یک سربرگ اضافه بنام Inputs مانند شکل زیر دارد که در آن می توان قسمت های زیر را مشاهده نمود:
Diagnostic Interrupt :
در حالت عادی غیر فعال است. اگر فعال شود، در صورت قطع تغذیه سنسور زیمنس (مثلاً بعلت قطع فیوز) شماره کانال مربوطه در بافر تشخیص خطای cpu زیمنس ثبت می شود. همانطور که در شکل ملاحظه می کنید، در جلوی No Sensor Supply یک گزینه برای ورودی های 0 تا 7 و یک گزینه نیز برای ورودی های 8 تا 15 وجود دارد که می توان هر دو یا یکی را بدلخواه فعال نمود. بدیهی است که در صورت قطع تغذیه، آنچه در بافر ثبت می شود، آدرس گروه کانال است نه آدرس خود کانال.نمایندگی رسمی زیمنس
Hardware Interrupt زیمنس:
در حالت عادی غیر فعال است. اگر فعال شود، جدول پایین که مربوط به Trigger کردن این وقفه است نیز فعال می شود. در این جدول، برای هر دو کانال ورودی یک گزینه وجود دارد. با انتخاب این گزینه می توان تعیین کرد که وقتی ورودی کانال تغییر می کند(لبه مثبت یا لبه منفی) وقفه اعمال نماید.
Input Delay زیمنس:
در این قسمت می توان تعیین کرد که ورودی را با چند میلی ثانیه تاخیر دریافت کند. توصیه می شود در دو حالت زیر این عدد را روی ماکزیمم بگذارید:
در برخی دیگر از کارت های DI 300 زیمنس سربرگ Redundancy زیمنس دیده می شود. از این کارت ها زیمنس زمانی استفاده می شود که کنترلر آنها سیستم 400H زیمنس باشد و بخواهیم دو کارت DI زیمنس را بصورت افزونه در ET200M زیمنس پیکربندی کنیم (موجود درنمایندگی رسمی زیمنس کنترل زیمنس) در این حالت، اگر مشکلی برای DI اول به وجود بیاید، بطور اتوماتیک از سیگنال های کارت دوم استفاده می شود.
پارامتر های این کارت ها زیمنس صرفاً شامل دو بخش General و Address بوده و شبیه DI و DO می باشد. تنها تفاوتی که وجود دارد، این است که بخش آدرس به دو قسمت یکی برای ورودی و دیگری برای خروجی تفکیک شده است.
پس از نصب کارت DI زیمنس در رک می توان با دابل کلیک بر روی کارت نصب شده، پنجره ی Properties آن را باز کرد. در این پنجره، تنظیمات کارت انجام می شود. با کلیک بر روی کارت هایی که قابلیت خاص ندارند، پنجره ای مانند شکل زیر باز می شود که دو سربرگ دارد.
General : در این بخش، توضیحاتی درباره کارت، ویژگی ها و Order Number آن همراه با نام آن آمده است که کاربر در صورت تمایل می تواند نام را بدلخواه تغییر دهد.
Address : در این بخش، آدرس هایی که توسط سیستم به کارت اختصاص داده شده است، وجود دارد. Start آدرس شروع و End آدرس نهایی را نشان می دهد. در برخی شرایط می توان گزینه ی System Default را غیر فعال نمود، و آدرس کارت زیمنس را به صورت دلخواه در رنج مجاز تغییر داد. این ویژگی مربوط به خود کارت ها نیست، بلکه بستگی به نوع CPU دارد در بسیاری از CPU امکان تغییر آدرس کارت ها وجود دارد و در برخی دیگر مانند شکل زیر، گزینه ی System Default غیر فعال است.
همانطور که در شکل فوق دیده می شود، در سربرگ آدرس گزینه دیگری با عنوانProcess Image وجود دارد.که در سمت چپ فعال است. اطلاعات ورودی در حافظه ی CPU در بخشی با عنوان Process Image قرار می گیرد. در این قسمت معمولاً گزینه ی OB1 P1 انتخاب شده است در اکثر CPU های 300 ناحیه Process Image بصورت یکپارچه می باشد و فقط یک بخش با عنوان OB1 P1 وجود دارد. از این رو، این گزینه در این CPU ها غیر فعال است. در برخی دیگر از CPU های S7-300 مانند CPU 314C-2DP ناحیه ی Process Image بصورت پارتیشن بندی وجود دارد. به عبارت دیگر، این ناحیه به قسمت های متعددی تقسیم بندی شده است که هر قسمت آنرا می توان بصورت جداگانه Update نمود. در صورتیکه CPU از این قابلیت برخوردار باشد، مطابق شکل زیر می توان یکی از قسمت های Process Image را برای کارت انتخاب کرد، ولی در کل، برای کاربرد های معمول نیازی به تغییر این گزینه نیست و بهتر است از حالت پیش فرض خارج نشود.)کنترل زیمنس، سیماتیک زیمنس(
در بین کارت های DI زیمنس موجود در کاتالوگ، برخی از کارت ها قابلیت های خاص دارند. توانایی اعمال وقفه (Interrupt) و قابلیت تشخیص خطاهای کارت مهم ترین آنهاست که این ویژگی در توضیحات زیر پنجره ی کاتالوگ دیده می شود. بخش Properties این کارت ها نسبت به کارت های زیمنس معمولی یک سربرگ اضافه بنام Inputs مانند شکل زیر دارد که در آن می توان قسمت های زیر را مشاهده نمود:
Diagnostic Interrupt :
در حالت عادی غیر فعال است. اگر فعال شود، در صورت قطع تغذیه سنسور زیمنس (مثلاً بعلت قطع فیوز) شماره کانال مربوطه در بافر تشخیص خطای cpu زیمنس ثبت می شود. همانطور که در شکل ملاحظه می کنید، در جلوی No Sensor Supply یک گزینه برای ورودی های 0 تا 7 و یک گزینه نیز برای ورودی های 8 تا 15 وجود دارد که می توان هر دو یا یکی را بدلخواه فعال نمود. بدیهی است که در صورت قطع تغذیه، آنچه در بافر ثبت می شود، آدرس گروه کانال است نه آدرس خود کانال.نمایندگی رسمی زیمنس
Hardware Interrupt زیمنس:
در حالت عادی غیر فعال است. اگر فعال شود، جدول پایین که مربوط به Trigger کردن این وقفه است نیز فعال می شود. در این جدول، برای هر دو کانال ورودی یک گزینه وجود دارد. با انتخاب این گزینه می توان تعیین کرد که وقتی ورودی کانال تغییر می کند(لبه مثبت یا لبه منفی) وقفه اعمال نماید.
Input Delay زیمنس:
در این قسمت می توان تعیین کرد که ورودی را با چند میلی ثانیه تاخیر دریافت کند. توصیه می شود در دو حالت زیر این عدد را روی ماکزیمم بگذارید:
- برای سوئیچ های ساده و بدون حفاظت. تاخیر فوق باعث می شود که پرش لحظه ای ولتاژ مشکلی ایجاد نکند.
- اگر طول کابل تا سنسور زیاد و کابل بدون شیلد باشد. تاخیر فوق باعث می شود که ورودی را در زمان مناسب بگیرد.
در برخی دیگر از کارت های DI 300 زیمنس سربرگ Redundancy زیمنس دیده می شود. از این کارت ها زیمنس زمانی استفاده می شود که کنترلر آنها سیستم 400H زیمنس باشد و بخواهیم دو کارت DI زیمنس را بصورت افزونه در ET200M زیمنس پیکربندی کنیم (موجود درنمایندگی رسمی زیمنس کنترل زیمنس) در این حالت، اگر مشکلی برای DI اول به وجود بیاید، بطور اتوماتیک از سیگنال های کارت دوم استفاده می شود.
- کارت های خروجی دیجیتال(DO)
- ماژول خروجی دیجیتال که معمولا مورد مصرف و پرکاربرد است و در نمایندگی رسمی زیمنس تهران (کنترل زیمنس) موجود می باشد.
- No Load Voltage : تشخیص قطعی ولتاژ مثبت مربوط به تغذیه ی کارت
- Short Circuit To Grand : تشخیص اتصال کوتاه سیگنال خروجی با سیم زمین (ولتاژ منفی)
- Short Circuit To L+ : تشخیص اتصال کوتاه سیگنال خروجی
- Substitute a Value :با انتخاب این گزینه می توان حالت خروجی را در شرایط توقف CPU به صورت قطع یا وصل تنظیم نمود. در صورتیکه گزینه Substitute 1 مربوط به هر کانال خروجی در قسمت Substitute Value علامت زده شود و CPU به مد Stop برود، خروجی مورد نظر یک می شود و اگر این گزینه علامت زده نشود، با توقف CPU خروجی صفر می شود.
- Keep Last Valid Value : با انتخاب این گزینه، در صورت توقف CPU آخرین مقدار معتبر مربوط به هر خروجی حفظ می شود.
- کارت های ورودی و خروجی دیجیتال (DI/DO) زیمنس سیماتیک
| از نظر تعداد ورودی و خروجی | از نظر جریان خروجی | از نظر ولتاژ | از نظر قابلیت های خاص |
|
16ورودی + 16خروجی 8ورودی + 8خروجی |
0.5A | 24 VDC | بدون ویژگی خاص |
پارامتر های این کارت ها زیمنس صرفاً شامل دو بخش General و Address بوده و شبیه DI و DO می باشد. تنها تفاوتی که وجود دارد، این است که بخش آدرس به دو قسمت یکی برای ورودی و دیگری برای خروجی تفکیک شده است.